Lezing dhr. Vegten van de KNRM op 25 april 2023

Ondanks de festiviteiten tijdens de koningsweek bezochten ruim 60 leden en gasten de PCOB-middag over de KNRM.

De voorzitter heette iedereen hartelijk welkom en deelde mede dat onze secretaresse Lieneke een weekje vakantie vierde in Bourgondië.

Verder werd medegedeeld dat de gegevens over het reisje in de komende Nieuwsbrief staan.

Zoekend naar een gedeelte dat een zekere affiniteit zou hebben met het onderwerp van de middag is het Bijbelgedeelte dat handelt over de storm op het meer gekozen. ( Mattheus 8 : 23 t/m 27)

Na het openingsgebed waarin gebeden werd om de hulp en bijstand van de Heer wanneer het stormt in ons leven werd er in een korte inleiding ingegaan op de Bijbelse dimensie van storm in ons leven en gevraagd om verandering te brengen in vaak onze kleingelovigheid, concluderend dat God ons nooit zal laten vallen uit de holte van Zijn hand.

Een bijzonder interessante lezing over het werk van de KNRM volgde.

De KNRM schiet te hulp als het misgaat op het water. De zee; maar ook op de grote binnenwateren zoals het Gooimeer; het IJsselmeer/randmeren; het waddengebied; de Zeeuwse Stromen en ook de Biesbosch en de wateren daaromheen.

200 jaar oud is de KNRM. Een Koninklijke maatschappij die functioneert zonder Rijkssubsidie en warm in de belangstelling staat van de leden van het koningshuis. Prinses Beatrix is beschermvrouwe. Reden voor het feit dat dhr. Vegten vrijwilliger is geworden bij de KNRM, is dat hij een 14-jarige neef heeft verloren doordat hij verdronken is. Onder alle omstandigheden doet de KNMR het werk soms bij windkracht 11 waarbij verteld wordt over een redding waarbij de golven tot 20 meter reikten. 129.000 donateurs zorgen voor de inkomsten en vele legaten doen dat ook. Verder wordt de expertise van de ontwikkeling in eigen beheer van de geavanceerde schepen verkocht aan het buitenland. Onmisbaar is de samenwerking met Politie, ambulance en Kustwacht waarbij de Kustwacht met eigen schepen zich vooral richt op het materiële; de schepen. Op 11 november 1824 werd de KNRM opgericht. Er wordt gebruik gemaakt van 45 reddingsstations; 75 reddingsboten en 10 life guards. 1400 Vrijwilligers zijn betrokken en de opleiding die je moet volgen beslaat 3 jaar waarna er voortdurend trainingen zijn. De reddingsboten die de zee opgaan kosten zo’n 3,5 miljoen euro en zijn in alle gevallen voorzien van de modernste middelen waarbij het schip zichzelf omkeert wanneer het omgeslagen is. Ieder bemanningslid draagt een overlevingspak van 1300 euro. Dit pak is voorzien van GPS; houdt je uiteraard drijvend en beschermt je 24 uur tegen de kou tot zo’n 0 graden celsius. Zo’n 30 jaar gaat een schip mee waarbij het laatste schip, nummer 253 recent geschonken is door een weldoener. Nauwe samenwerking met de Kustwacht die 24 uur per dag de kust bewaakt en zich, zoals eerder gezegd; richt op het materiële. Verder wordt er samengewerkt met de bemanning van de helikopter met een arts aan boord; met een vliegtuig dat de zee afzoekt en met de politie.

In oorlogstijd werden er reddingen uitgevoerd; zonder aanziens des persoons.

Beroemd is de vrijwilliger Toxopeus die de Duitse bezetter wijsmaakte dat de boot iedere maand onderhoud in Amsterdam nodig had, terwijl dat eigenlijk alleen maar 2 x per jaar moest. Elke maand vervoerde hij op die manier voedsel naar het hongerlijdend Amsterdam en nam hij kinderen mee terug die door de honger, of om andere redenen dreigden om te komen. Na de pauze vertoonde dhr. Vegten aangrijpende beelden van reddingen met enkele wel zeer emotionele momenten.

Zoals eerder geschreven, een bijzonder interessante lezing; indrukwekkend en ademloos gevolgd door alle aanwezigen.

Een kort verslag dat niet de pretentie heeft volledig te zijn.

Daarvoor wordt verwezen naar:  www.knrm.nl

Onze vice voorzitter Jan Fredrikze bedankte dhr. Vegten voor zijn boeiende betoog en bood hem de enveloppe met inhoud aan.

Naast onze bekende fooienpot stond bij de uitgang een klein bootje waarin ook een bijdrage gegeven kon worden. Veel werd daarvan gebruik gemaakt.

Jan eindigde ons samenzijn met een gedicht van Mina Mulder-Zuur.

Het gedicht draagt de naam “Storm en tegenwind” :

Storm en tegenwind                                            Hevige stormen

zijn onvermijdelijk                                                kunnen ons leven

in het leven van Gods kind                                 zomaar binnenstromen

Jij hebt er geen grip op                                       Op de grote levenszee

het gooit jouw leven                                            gaat de trouwe bootsman

helemaal over de kop                                          altijd met ons mee.

Hij bepaalt de koers                                             Zelfs met felle tegenwind

van ons leven                                                         varen wij op woelige baren

Hij staat aan het roer                                           onder zijn bewind

                                               Met vaste hand

                                               Loodst Hij ons veilig                                                Naar de