10 december 2024 mocht PCOB-Liesveld met ongeveer 100 aanwezigen het Kerstfeest vieren.

Onze voorzitter, Nico Jongerius, heette iedereen hartelijk welkom.
Op weg gaan we vanmiddag, op weg uitmondend daar in Bethlehem, daar waar het wonder geschiedde, Gods antwoord uit de hoge, Immanuel. Het ruime hemelrond, vertelt met blijde mond, Gods eer en heerlijkheid.
We zongen deze psalm met elkaar.

Nico ging voor in gebed.
Wij danken U dat we hier vanmiddag samen mogen zijn. Samen op weg om te gaan, de zekerheid te hebben in deze onrustige wereld, dat U ons in Uw Zoon het teken hebt gegeven, een Licht dat schijnt voor alle volken in de nacht. Een Licht, sterker dan alle machten, een Licht dat de duisternis doet wijken en ons mensenkinderen zicht geeft op het grote Koninkrijk.

Er werden Bijbelgedeelten gelezen en gedichten voorgedragen o.a. “Eeuwig Licht” van ds. Wim Kok

Als straks het Licht der wereld komt                                 Dan klinkt Gods lof uit aller mond
met majesteit en macht,                                                    van mensen, groot en klein
dan wordt het rijk der duisternis                                       Laat Heer, mijn leven hier en nu
voorgoed ten val gebracht                                                een voorzang daarvan zijn.

Straks zal er nooit meer oorlog zijn                                   Dan heerst de zonde nimmermeer
geen tweedracht, haat of nijd                                            geen leven wordt ontwricht
De liefde woont dan overal                                                De aarde zal voor eeuwig zijn
en blijft in eeuwigheid.                                                       Een land van louter licht.

Het gelegenheidskoortje zong o.l.v. Cor Resseler een aantal liederen.

Het lied “Licht van de wereld” hebben we gekozen vanwege het thema van deze middag. Een betrekkelijk onbekend lied met een lastig tussenstukje.
Licht van de wereld, U scheen in mijn duisternis.
Nu mag ik zien wie U bent!

De samenspraak “Een nieuw begin” geschreven door Renate Barnard, gaat over drie mannen, de drie wijzen, die hun geschenken bij het Kind brengen.

Nico begon de meditatie met een couplet van gezang 122:

Kom tot ons de wereld wacht
Heiland kom in onze nacht
Licht dat in de nacht begint
Kind van God, Maria’s KindHoe treffend, hoe mooi klinken deze woorden in de vertaling van het Luther-lied.“Nun kommt der heiden Heiland”.  Kom in onze nacht. In de duisternis van ons bestaan. Licht dat begint in onze nacht; in onze wereld; in de wereld van toen…in de wereld van nu.

Dan zou je in deze overdenking natuurlijk direct terecht kunnen komen bij de stal en de kribbe en Bethlehem. Zoals we eigenlijk bijna altijd doen. Lezen uit het evangelie naar Lucas terwijl het evangelie naar Johannes een heel andere toonzetting heeft. U kent het: “In den beginne was het Woord……” Johannes beklemtoont het verschijnen van Jezus als een nieuwe schepping. Hij spreekt over het Woord; Licht; duisternis; leven; geloven en noemt ons kinderen van God. Het hele verhaal van Jezus. Hij roept het scheppingsverhaal ons in herinnering. Een woeste, lege aarde, maar er wordt paal en perk aan gesteld. Er komt Licht. Licht in de duisternis. De duisternis heeft het niet in haar macht gekregen. De mens ging niet ten onder in vloed en duisternis.

LICHT !!  Wat dan???  Welk Licht ?? Waar ???  Dat brengt ons bij het thema van onze middag: Kerst 2024 het Licht der wereld. Lucas vertelt het ons: Dat Licht is een Kind, geboren in een uithoek van een groot en machtig rijk. Kind van een timmerman en zijn jonge vrouw; onderweg, machteloos en kwetsbaar.  Een Kind op reis; op de vlucht. Johannes schrijft: Het Woord is mens geworden; letterlijk: vlees geworden. Dat woord drukt de beperktheid; de kwetsbaarheid en eindigheid van dat mensenkind uit !!

Zo zijn we dan direct in het hart van het Kerstverhaal terecht gekomen. Want is dat niet precies wat de engelen bezongen en de herders tot hun verbijstering zagen ??  Het licht van de wereld, God in ons midden, het blijkt een mensenkind te zijn; kwetsbaar, onveilig en midden in de tijd. Gods menselijk gezicht onder ons !!! Als je wilt weten wie God is word je verwezen naar een Kind !!!!!

Dat vraagt een omslag in ons denken. God is niet te vinden in de machthebbers van deze aarde, in het eigen volk eerst, in het benoemen van de allerrijksten die de wereld naar hun hand trachten te zetten, maar in een Kind, een arm Kind; geboren in een uithoek van de wereld met herders als kraamvisite.

Blijkbaar wil God alleen zo in ons midden zijn, in het kwetsbare, in het kleine, in wie niet voor zichzelf kan zorgen. Dat vraagt nogal wat van ons. We zijn allemaal groot geworden met een beeld van God als een stoere almachtige alleskunner.

Alleen de lijdende God kan helpen; dat is de vaak zo onbegrijpelijke ondertoon van het evangelie. God komt ons nabij in dat kwetsbare Kind en alleen zo kan hij het Licht in de duisternis zijn., alleen zo kan Hij ons helpen. In onze kwetsbaarheid komt Hij ons nabij; is Hij ons nabij.

En niet alleen voor ons is Hij er, maar zoals Jesaja het al voorzag; voor de hele aarde, tot in haar verste uithoeken; tot de einden der aarde. Alleen zo wil Hij onze God zijn.

Zo is Hij licht in de duisternis

Het Woord is mens geworden. Heeft midden onder ons geleefd, heeft onze pijn gevoeld, onze gemiste kansen en onze teleurstellingen. Deze God waarvan we ons heil verwachten kan blijkbaar niet anders dan onder ons zijn; in alle broosheid van dit leven.

Wat hebben we daaraan ?? Wat levert ons dat op ??  Want dat zijn onze vragen vaak in een tijd als de onze. Zo op het eerste gezicht niet veel ………of misschien juist wel ????

Wat heb je aan iemand die, als het leven je pijn doet zegt: “Het gaat zo wel weer over!!

Zoveel meer heb je aan iemand die naast je staat, die deelt in je verdriet; iemand die een lichtje aansteekt als de duisternis je overmant; die je lijden onder ogen durft ten zien.  En wat zeggen al die mensen die verlangen naar vrede over God ??  Als die mensen die op de vlucht zijn; huis en haard verliezen?

Kunnen we in dat lijden God vinden? Zou God in dat lijden ons iets willen zeggen ??

God is ingetreden in deze gebroken, gekwetste wereld. God is met ons in de donkere nachten. God belooft ons nooit in de steek te laten. En meer dan dat:

God heeft beloofd dat we dankzij en in Christus het leven, eeuwig leven zullen vinden. Gods liefde bindt de strijd aan  met onze angst. Gods liefde zal onze angst overwinnen.

“Dit zal u een teken voor u zijn; een kind in een kribbe, in doeken gewikkeld” De herders gingen op weg naar Bethlehem, niet om te zien of het waar was, maar omdat zij geloofden dat het waar was.

Zij wisten dat de wereld plotseling was veranderd; zij wilden dat zien, zij wilden dat vieren.

Er is een Verlosser geboren: iemand die de kloof zal overbruggen tussen deze gebroken wereld en een genadige God. Wij zijn hier samen; God heeft ons aangeraakt met een belofte die wortel heeft geschoten in ons hart.

Het Kerstverhaal is geen romantische idylle van een prachtig Kindje waar iedereen vreugdevol omheen staat en nog lang en gelukkig leeft. Het is het realistische verhaal van een kind in een rommelige weerbarstige werkelijkheid.

 Maar dit Kind…het is Gods aangezicht onder ons. Dat Kind is het Licht in onze wereld. Het LiCHT dat uitgezaaid is onder ons, dat ons ruimte en adem heeft gegeven, dat vonkt en glinstert in ons gewone, kwetsbare bestaan en weerspiegelt in ons. We mogen het leven door met die grote zekerheid: De duisternis zal dit licht nooit in zijn macht krijgen. Uiteindelijk wordt de nacht overwonnen !!

Zo gaan we onze weg in het vertrouwen dat het Licht nooit meer gedoofd kan worden, in het kwetsbare geloof dat God ons zal behoeden voor alle duisternis. We ontsteken hardnekkig een licht in de nacht, vieren vol overgave het leven en stemmen in met de engelenzang: Vrede op aarde !!

Het verhaal is geschreven door Hans Mouthaan en heet “De ster op het Oostend”.
Dit verhaal gaat over Gertie, het bijzondere kind van Dirk van Houwelingen en Neel Verwaard. Gertie neemt de preek van dominee Dijkstra, over de ster in het oosten, letterlijk op. Hij gaat hiernaar op zoek, op het Oosteinde van Oud-Alblas wel te verstaan. Gertie verdwaalt maar wordt gelukkig weer gevonden. Dominee Dijkstra verzucht “Wat voor de wijzen en verstandigen verborgen is, dat is aan de kinderen geopenbaard”.

Tot slot zongen we het Ere Zij God.

Jan bedankte iedereen voor de fijne middag en sloot af met dankgebed.

Lieneke Jopse

voor de foto’s kijk in het fotoboek map 2024